حریم خصوصی
حریم خصوصی در وبلاگ من (مخصوص کاربران ایرانی!) در این وبلاگ، دادهای فراتر از آنچه در سایر وبسایتهایی که روزانه به آنها سر میزنید جمعآوری نمیشود. در ایران قانون مشخص و جامعی درباره حریم خصوصی—حداقل در ابعاد GDPR و CCPA—وجود ندارد، با این حال، به دلیل باور شخصیام به حریم خصوصی و نگرانی از نبود قانون جامع در ایران (که در دل مسائل بزرگتری مانند اینترنت آزاد مدفون شده)، وظیفه خود میدانم که شفاف بگویم چه اطلاعاتی جمعآوری میشود، چرا، و شما چه انتخابهایی دارید. اما قبل از آن:
قوانین پراکنده در ایران چه حقوقی برای شما قائل است؟
اصل 22، 23 و 25 قانون اساسی از حریم شخصی، مکاتبات و عقاید افراد حمایت میکنند. قانون جرائم رایانهای (1388) به حفظ دادههای شخصی و مقابله با نقض آنها میپردازد. قانون تجارت الکترونیکی (1382) حقوق کاربران در کسبوکارهای دیجیتال را مشخص کرده است. قانون انتشار و دسترسی آزاد به اطلاعات (1388) و منشور حقوق شهروندی (1395) نیز به حفاظت از اطلاعات شخصی و لزوم رضایت آگاهانه افراد برای جمعآوری دادههایشان اشاره دارند. بااینحال، هنوز قانون یکپارچه، خوشساختار و اجرایی مشخصی برای حفاظت از حریم خصوصی دیجیتال در ایران وجود ندارد. طبیعی است که فعالان اینترنت آزاد، درگیر موضوعات جدیتری از این هستند، مثل فیلترینگ.
مشکل دیگری هم هست؛ متاسفانه علاوه بر پراکندگی این قوانین، مثل اکثر قوانین دیگر، این قانون نیز ضمانت اجرایی ندارد.
اما اگر در اروپا یا آمریکا زندگی میکردید، چه حقوقی داشتید؟
طبق قانون اتحادیه اروپا (GDPR) و برخی ایالتهای آمریکا (CCPA)، شما حقوق زیر را داشتید:
- حق آگاهی: میتوانستید بدانید چه دادههایی از شما جمعآوری میشود و چگونه استفاده میشود.
- حق دسترسی: میتوانستید درخواست کنید که تمام اطلاعات ذخیرهشده درباره شما ارائه شود.
- حق اصلاح: اگر دادهای نادرست بود، میتوانستید درخواست اصلاح آن را بدهید.
- حق حذف (حق فراموش شدن): میتوانستید بخواهید که تمام اطلاعات مربوط به شما از سیستم حذف شود.
- حق محدود کردن پردازش: میتوانستید پردازش اطلاعات خود را در برخی موارد محدود کنید.
- حق انتقال داده: میتوانستید اطلاعات خود را در قالبی قابلانتقال دریافت کنید.
- حق اعتراض: میتوانستید نسبت به استفاده از دادههای خود برای مقاصد خاص، مانند بازاریابی، اعتراض کنید.
- ضمانت اجرایی: قانون چنان جدی و قاطع عمل میکرد که کسی به این قوانین پوزخند نمیزد و همه آن را جدی میگرفتند.
حالا در این سایت
اگر از سایت بازدید کنید
- این وبسایت از پلاگینهای وردپرسی برای تحلیل ترافیک استفاده میکند. این پلاگینها از تکنیکهای استاندارد پردازش داده استفاده کرده و اطلاعات را بهصورت ناشناسسازیشده (Anonymized) ذخیره میکنند.
- هیچگونه “اطلاعات هویتی قابلشناسایی” (Personally Identifiable Information – PII) از شما جمعآوری نمیشود.
تعریف PII: اطلاعاتی که میتواند هویت یک فرد را مشخص کند، مانند نام، آدرس ایمیل، شماره تلفن، شماره ملی یا هر دادهای که بهطور مستقیم یا غیرمستقیم به یک فرد خاص مرتبط باشد.
- گوگل آنالیتیکس (اگر تحریم بگذارد که از آن استفاده کنم!) ممکن است فعال باشد. این ابزار از کوکیها (Cookies) برای تحلیل نحوه تعامل کاربران با سایت استفاده میکند.
- اگر نمیخواهید هیچ کوکیای از شما ذخیره شود، میتوانید از طریق بنر درخواست رضایت که هنگام اولین بازدید شما از سایت به شما نشان داده میشود، گزینه «مایل نیستم» را انتخاب کنید. حتی اگر این گزینه را انتخاب نکنید، باز هم هیچ اطلاعاتی که هویت شما را مشخص کند، ذخیره نخواهد شد.
تعریف کوکی: فایلهای کوچکی که توسط وبسایتها روی مرورگر شما ذخیره میشوند و میتوانند اطلاعاتی مانند ترجیحات کاربری، نشستهای ورود و رفتار بازدید را ذخیره کنند.
اگر کامنت بگذارید
- وقتی در این سایت یا هر سایت دیگر نظر میگذارید، وردپرس بهصورت پیشفرض اطلاعاتی مانند آدرس IP، نام، ایمیل (در صورت ورود) و متن نظر شما را ثبت میکند. این دادهها صرفاً برای مدیریت نظرات ذخیره شده و برای هیچ هدف دیگری استفاده نمیشوند.
دسترسی من به این اطلاعات چقدر است؟
من به آدرس ایمیل و IP شما دسترسی مستقیم ندارم، اما این اطلاعات در سیستم وردپرس ذخیره میشود. اگر بخواهید نظرتان حذف شود، میتوانید درخواست دهید و من آن را بهطور کامل از سیستم پاک میکنم.
اگر در خبرنامه عضو شوید
اگر ایمیل خود را برای دریافت مقالات جدید ثبت کنید، فقط برای همین منظور استفاده میشود. ایمیل شما به هیچ شخص ثالثی داده نمیشود و در هیچ سیستم تبلیغاتی استفاده نخواهد شد.
تعریف شخص ثالث: هر شرکت، فرد یا نهادی که خارج از این وبسایت است و ممکن است دادههای کاربران را برای اهداف مختلف مانند تبلیغات، تجزیهوتحلیل داده یا سایر کاربردها دریافت کند.
چگونه به دادههای خود دسترسی داشته باشید؟
اگر بخواهید اطلاعاتی که از شما ذخیره شده حذف شود، میتوانید از طریق بخش تماس با من درخواست دهید و تمام دادههای مربوط به شما (شامل نظرات و ایمیل خبرنامه) حذف خواهند شد. به علاوه میتوانید مستقیماً درخواست خود را به این آدرس ایمیل بفرستید: ghazalthinks@gmail.com
بله، حتما! در اینجا نسخهای از بخش Copyright & Content Usage Policy است که با لحن نوشته شما هماهنگ شده:
حقوق نویسندگی و سیاست استفاده از محتوا
بگذارید که درباره ضمانت اجرایی قوانین کپیرایت در ایران سفره دلم را باز نکنم! هم قوانین و هم فرهنگ کپیرایت متاسفانه فاصلهای زیادی از ما دارد. با این حال گفتنش بهتر از نگفتن است. نه فقط برای این وبسایت، بلکه برای هر وبسایت و وبلاگی این قوانین را رعایت کنید:
تمامی محتوای این وبلاگ تحت قوانین حقوق نویسندگی (کپیرایت) قرار دارد. هر چیزی که در اینجا میبینید، از مقالات گرفته تا تصاویر و ویدیوها، متعلق به من است و نمیتوانید بدون اجازه از آن استفاده کنید. با این حال، خوشحالم که اگر چیزی به درد شما خورد، بتوانید از آن بهره ببرید، اما لطفاً این کار را بهصورت اصولی و با رعایت قوانین انجام دهید.
استفاده مجاز از محتوا
شما میتوانید مطالب این وبلاگ را مطالعه کنید و حتی با لینکدهی به آنها، اطلاعات را به اشتراک بگذارید یا آن را بخوانید و برای تولید محتوای خودتان از آن الهام بگیرید. اما به هیچ وجه حق ندارید محتوا را کپی کرده و برای اهداف تجاری یا بدون ذکر منبع منتشر کنید.
استفاده عادلانه
اگر بخواهید برای اهداف آموزشی یا تحقیقاتی از محتوای وبلاگ استفاده کنید، حتماً باید این کار را در چارچوب اصول استفاده عادلانه (Fair Use) انجام دهید و منابع را بهدرستی ذکر کنید.
درخواست مجوز
اگر قصد دارید از محتوای این سایت برای استفاده خاصی بهره ببرید، لطفاً با من تماس بگیرید. برای درخواست مجوز یا هر سوال دیگری میتوانید از طریق بخش تماس با من در وبسایت یا از طریق ایمیل ghazalthinks@gmail.com با من در ارتباط باشید.